توسعه اجتماعی از عوامل مستلزم برای توسعه پایدار میباشد. از جمله اهداف توسعه اجتماعی که از حیث توسعه پایدار دنبال میشود سرمایه اجتماعی است که اعتنا،حفاظت و تقویت آن برای جوامع در حال توسعه امری تحرز ناپذیر است از جمله مهمترین سرمایه های اجتماعی یک جامعه میتوان به آداب و رسوم،امنیت،انسجام (مردم)،مشارکت،ارزش ها هنجارها و .... اشاره کرد بدینلحاظ رخ داد هرگونه مخاطره و تنش برای هرکدامشان میتواند عاملی برای عدم توسعه یافتگی باشد البته بدون شک در هر جامعه ای تضاد های به وجود می آید مهم آن است تلاش برای همگرایی وجود داشته باشد از اینرو به طور مثال اگر نگاهی به شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک و واتس آپ و ... داشته باشیم متوجه خواهیم شد با برقراری ارتباط افراد زیادی سرمایه اجتماعی به وجود آمده است که گاها به صورت فوری نیازهای شخصی افراد را برآورده کرده و حتی میتواند باعث بهبود چشم گیر کیفیت زندگی کل اجتماع هم شود و همین که کل آن اجتماع از آن نفع میبرند سبب پایداریشان شده و از مزایایی همچون دوستی و همردری بهره برده اند لذا میتوان گفت ایجاد ارتباط عاملی مستقیم جهت افزایش سرمایه اجتماعی و از سوی دیگر سرمایه اجتماعی که اساس توسعه اجتماعی است و توسعه اجتماعی کارگزار مهم برای توسعه پایدار گرچه سرمایه اجتماعی هم مانند دیگر سرمایه ها در اختیار همگان نبست و بطور معمول انزوایی جغرافیای و اجتماعی حایل دستیابی به این منبع میشود و همینطور اینکه ارزش یک منبع سرمایه اجتماعی وابستگی قابل توجه ای به موقعیت اجتماعی-اقتصادی منبع نسبت به جامعه است، و خوشبختانه سرمایه اجتماعی فراوانی در جامعه بلوچ موجود است که علاوه بر نشانی ست بر غنای فرهنگی جامعه که همواره مکتوم در نظر نخبگان و صاحب نظران و روشنفکران بوده اما پیوسته از گفتمان عامه مردم دریافت میشود که نیاز اکید است با توجه، تقویت شود در گذشته تنها به دلیل بلوچ بودن برخی امتیازات جهت اعتماد بیشتر داده میشد که رگه ای بر وفور سرمایه اجتماعی بوده است و مطمئنا اگر تقویت نشود در آینده ای نچدان دور تبدیل به جمله ای خنده دار خواهد شد فرض است به داشته های خود شناخت پیدا کنیم و درصدد ارتقایی خود باشیم فراموش نکنیم این مهم زمینه ساز رشد اقتصادی و توسعه سیاسی نیز میباشد و در آخر این نیازمند باهم بودن است. معین الدین قادری

تاریخ: پنج شنبه 14 اسفند 1393برچسب:توسعه,معین الدین قادری,

ﻣﻌﯿﻦ ﺍﻟﺪﯾﻦ ﻗﺎﺩﺭﯼ -ن_وآوری،ف_ناوری،ع_لم(نفع) - ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﻃﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﭘﯿﺪﺍﯾﺸﺶ ﺩﺭ ﺑﻨﯿﺎﺩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺄﻣﻠﯽ ﻣﺎ ﺑﯿﻦ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺄ ﺩﺭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ،ﺣﺘﯽ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﺍﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ‏( ﺁﺩﺍﻡ ﺍﺳﻤﯿﺖ‏) ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻓﯿﻠﺴﻮﻑ ﺍﺧﻼﻕ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺩﺭ ﮐﺘﺎﺏ ‏( ﺛﺮﻭﺕ ﻣﻠﻞ‏) ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺤﺚ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺷﺪ . ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﺎ ﺩﻭ ﻫﻤﺰﺍﺩ، ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﻮﺩﻩ‏( ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﻬﺖ ﮐﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺑﺪﻭﻥ ﺁﻥ ﺑﯽ ﻫﺪﻑ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ‏) ،ﺩﻩ ﻫﺎ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﺍﺯ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺩﺭ ﮐﺘﺐ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻘﺎﻻﺕ،ﺩﺍﯾﺮﻩ ﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﻫﺎ ﻭ ... ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﯾﮏ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻋﺎﻡ ﺭﺍ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﮐﻨﯿﻢ: ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻧﻈﺎﻡ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﻝ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺭﺍ ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻋﻠﻢ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﻋﺎﻟﻤﺎﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻋﻠﻢ ﺭﺍ ﻋﺒﺎﺭﺗﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﯿﺪﺍﻧﻨﺪ : ﮐﺎﺷﻔﯿﺖ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ ﺍﺳﺖ،ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﻭﺍﻗﻌﯿﺘﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻧﯿﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻭﯼ ﺑﺎ ﻣﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﮔﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻠﻮﭺ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻭ ﮐﺮﺍﻣﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ،ﺭﺍﻫﯽ ﺟﺰ ﺩﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻋﻠﻮﻡ ﻭ ﻓﻨﺎﻭﺭﯼ ﺑﺎ ﻧﻮﺁﻭﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ . ﺑﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺑﻠﻮﭺ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﺧﺪﺍﺩﺍﺩﯼ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺧﻮﯾﺶ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﯿﺪﻩ ﺍﯾﻢ ﭼﺮﺍ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻫﺎﯼ ﻏﻨﯽ ﺍﺯ ﭼﻨﯿﻦ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻣﻠﯽ،ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﯾﻢ ﻭ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺟﻮﺍﻣﻌﯽ ﺑﺎ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻭ ﺛﺮﻭﺕ ﻫﺎﯼ ﮐﻤﺘﺮ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ ﺑﻬﺘﺮ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ‏( ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ... ‏) ﻋﺎﻣﻞ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺳﻄﺢ ﺯﻧﺪﮔﯽ،ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺭﻭﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﯾﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ،ﺍﺳﺘﻘﻼﻝ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺗﮑﯿﻪ ﺑﺮ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﻮﻣﯽ ﻭ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﺭﺍ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ،ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺭﺷﺪ ﻭ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺟﻬﺎﻥ ﺳﻮﻣﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻠﻮﭺ ﺑﺎ ﺍﻟﮕﻮﯾﯽ ﻏﺮﺑﯽ ﻭ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ،ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﺪﻑ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺒﺐ ﭘﯿﺪﺍﯾﺶ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﯽ ﺟﻬﺖ ﻭ ﺑﺮﺯﺧﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻭ ﻧﻈﻢ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩ ﺍﻧﺪﮎ ﺳﻨﺘﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﮐﺎﻫﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ . ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎ ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﻭ ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﻮﺡ ﻣﻠﯽ ﻭ ﺑﯿﻦ ﺍﻟﻤﻠﻠﯽ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﺍ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﯼ ﺳﻨﺘﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺭﺍ ﺗﮑﻤﯿﻞ،ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﭘﯿﮕﯿﺮﯼ ﮐﻨﯿﻢ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺗﺄﻣﻞ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺎ. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪﺍﺭ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻣﻨﻈﻮﺭﻣﺎﻥ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻫﻤﮕﺎﻡ ﺳﻄﻮﺡ ﺳﯿﺎﺳﯽ،ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ،ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺍﺳﺖ،ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺗﻠﻔﻆ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﯿﻦ ﮐﻪ ﺍﻏﻠﺐ ﺣﺘﯽ ﺍﺯ ﻧﺨﺒﮕﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﻔﮑﺮﺍﻥ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺭﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﻫﺮﭼﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺍﻓﮑﺎﺭﺷﺎﻥ ﺗﺠﺴﻢ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻭ ﺻﻨﻌﺘﯽ ﺷﺪﻥ ﺭﺍ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﯿﭙﻨﺪﺍﺭﻧﺪ . ﺩﻟﯿﻞ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﻣﻬﯿﺎ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻏﯿﺮ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻣﯿﮕﯿﺮﺩ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﻝ ﻣﯿﺪﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﺻﺪﻫﺎ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﯿﻂ ﺷﻮﺭﻩ ﺯﺍﺭ ﻣﺤﺼﻮﻝ ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﻭ ﻓﻘﺮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺩﻭ ﯾﺎ ﺳﻪ ﺩﻫﻪ ﺍﺧﯿﺮ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮ ﺍﺳﺖ، ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﯾﮕﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﻫﺎﯼ ﻏﯿﺮ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﻭ ﻧﮕﺮﺵ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﺕ ﻣﺎﺩﯼ ﻭ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﺳﯿﺎﺳﯽ،ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ،ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﺘﺄﺛﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺮﺵ ﯾﺎ ﺿﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﯼ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ. ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﻧﮕﺮﺵ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﻃﺒﯿﻌﺖ ﻭ ﻣﺤﯿﻂ ﺍﻃﺮﺍﻓﺶ ﻋﻮﺽ ﺷﻮﺩ،ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮﻭﻉ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻠﻮﭺ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﮐﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺟﻮﻫﺮﯼ ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻠﻮﭺ ﻭ ﺍﺯ ﻋﺼﺎﺭﻩ ﻋﻠﻢ ﺩﺍﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻨﻮﯾﺴﺪ،ﻭ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺮﺵ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ.

تاریخ: دو شنبه 20 بهمن 1393برچسب:توسعه,معین الدین قادری,